Compost maken
Composteren is in feite een natuurlijk onderdeel van de levenscyclus. Grassen, kruiden, struiken en bomen halen koolstof, waterstof en zuurstof uit de lucht en water en uit de bodem de elementen stikstof, fosfor, kalium, calcium, magnesium, zwavel, boron, koper, ijzer, mangaan, zink en molybdenum. Door het groene chlofofyl en met behulp van zonne-energie maken ze hier voedsel producten van die ook andere levensvormen voeden, zoals de mens.
Aan het eind van het groeiseizoen verwelken de bladeren en andere plantendelen en deze plantenresten worden al snel door lagere plantvormen en dierlijk leven, waar onder schimmels, gisten, bacteria, algen, protozoa, nematoden en wormen, weer gebruikt en omgezet. Door zelf te composteren maken we gebruik van deze natuurlijke cyclus op een menselijke manier.
In veel landen wordt huisvuil tegenwoordig gescheiden opgehaald, maar in Nederland is er ook al weer een discussie gaande dat dit te duur is, niet werkt en de compost niet af te zetten is en inmiddels zijn een aantal steden in dit land er weer mee gestopt.
Zelf maken Er is al een tijd een wereldwijde campagne gaande om mensen zo ver te krijgen dat ze zelf compost te maken, maar als ik zo om me heen kijk binnen mijn eigen relaties heeft dat nog niet veel succes.
In mijn eigen familie ben ik de enige die zelf compost maakt en dat ook al vijfentwintig jaar doe. In het dorp waar ik woon maken ze al eeuwen compost en daar zijn ze in deze moderne tijd gewoon mee door gegaan, maar van vrienden en familie in de stad is er niemand die compost maakt.
